Лукот (Allium sativum L.) е растение со многу широк спектар на дејства врз човечкото тело. Неговата ефикасност е целосно истражена и документирана.

Најстарите податоци за употребата на лук датираат од 3000 години пред новата ера.Од тогаш, со векови, лукот се користи како зачин или доодаток во исхраната, како и лек за лекување на заразни болести и паразитски инфекции на дигестивниот тракт.

Современите научни истражувања не само што ги потврдуваат дезинфицирачките, бактериостатските и антипаразитарните својства на лукот, туку и докажуваат многу други, претходно непознати, квалитети на лукот.

Најважни меѓу нив е дејството за подобрување на целокупната циркулација на крвта.

Состојките на TIENS малсото од лук вклучуваат екстракт од лук (лук масло).

3 капсули на екстрактот одговараат на 10 глави на лук.

Додатокот е без мирис.

Меѓу најважните состојки на лукот од фармаколошка гледна точка се оние што содржат органски сулфурни соединенија.Тие се оние кои ги дефинираат неговите специфични особини. Тие вклучуваат алиин кој се претвора во алицин, кој за возврат се трансформира во аджоен, алил олиго- и полисулфиди, како и винил сулфиди.
Лукот исто така содржи флавоноиди, нуклеозиди, ензими, витамини (А, Ц, итн.) и микро- и макро елементи (меѓу кои калиум, железо, фосфор, натриум и калциум).
Една супстанција специфична за лук е есенцијално масло од лук. Се добива со парна дестилација на мелен лук и првпат е направен од лук на крајот на 19 век.
Есенцијалното масло од лук содржи мешавина од различни полисулфиди кои додаваат вкус и арома.

Содржината на маслото зависи од потеклото на лукот и сезоната на жетвата. Екстрактите од маслото содржат претежно дијалил дисулфиди, алил трисулфиди и алил метил трисулфиди.